Aloe vera to wiecznie zielona bylina /krzew o charakterze sukulentu (sukulenty to rośliny, które przystosowały się do życia w warunkach ograniczonej dostępności wody). Aloesy rodzimie rosną w Afryce Południowej, na Płw. Arabskim i w Indiach, ale uprawiane są również w krajach o zbliżonych warunkach klimatycznych, w szklarniach, a nawet w domach.
W lecznictwie, kosmetyce i kosmetologii wykorzystywanych jest kilka surowców, które uzyskiwane są z różnych gatunków aloesów i ich mieszańców o odmiennym działaniu leczniczym i zastosowaniu.
Żel aloesowy to popularny surowiec, który otrzymuje się ze specjalnie preparowanych liści aloesu zwyczajnego. Zawiera on głównie wielocukry i glikoproteiny oraz aminokwasy, minerały, i enzymy. Oprócz kosmetyki i kosmetologii, żel stosuje się w lecznictwie jako preparat/suplement immunostymulujący.
Obok żelu aloesowego, w preparatach kosmetycznych używane są również sok i miazga ze świeżych liści aloesu drzewiastego (aloe arborescens).
Różne preparaty aloesowe mają różne zastosowanie, w dermatologii używane są w leczeniu ran trudno gojących się, oparzeniowych lub pożylakowych, czy oparzeń popromiennych. W kosmetologii natomiast aloes wykorzystywany jest w leczeniu zmnian potrądzikowych oraz w niektórych dermatozach połączonych z uszkodzeniem naskórka, np. atopowe zapalenie skóry, czy łuszczyca.
Źródło: Lamer-Zarawska, E., Chwała, C., Gwardys, A.: Rośliny w kosmetyce i kosmetologii przeciwstarzeniowej. Warszawa, 2012.